Starzenie się skóry cz. 2 - Metody zapobiegania oraz pielęgnacja skóry dojrzałej

powrót

Kosmetologia

Starzenie się skóry jest nieuniknionym procesem postępującym w czasie. Współczesna kosmetologia pozwala na jego skuteczne spowolnienie oraz cofnięcie zmian już powstałych. Skóra starzeje się na skutek działania hormonów, palenia papierosów, złej diety, stresu, odwodnienia czy też nadmiernego działania promieni słonecznych. Metody wykorzystywane w gabinetach kosmetycznych oparte są na używaniu odpowiednich, miejscowo nakładanych preparatów kosmetycznych oraz przebiegają z wykorzystaniem nowoczesnych urządzeń.
Muzyka relaksacyjna bez opłat ZAiKS
Starzenie się skóry cz. 2 - Metody zapobiegania oraz pielęgnacja skóry dojrzałej© Atamanenko Evgeny - Fotolia

Preparaty kosmetyczne stosowane w celu zapobiegania i opóźniania procesów starzenia się skóry

Proces starzenia się skóry przebiega indywidualnie dla każdego organizmu. Najszybciej starzeje się skóra odsłoniętych części ciała, twarzy, szyi i dekoltu, co spowodowane jest czynnikami zewnętrznymi, stresem, promieniowaniem UV, chorobami oraz przemęczeniem.

W tym miejscu warto zwrócić uwagę na naukę, która zajmuje się zrozumieniem, na czym polega prawidłowa pielęgnacja skóry oraz dlaczego dany składnik ma działanie przyjazne i zdrowe dla naszej skóry. Jest to skinologia. Obejmuje ona szeroki zakres wiedzy dermatologicznej oraz anatomicznej dotyczącej skóry i zjawisk w niej zachodzących. Znajomość budowy skóry oraz substancji, jakie wytwarza, jest istotnym elementem w doborze odpowiedniej terapii kosmetycznej.

Maski kosmetyczne

Maska jako zabieg kosmetyczny jest jedną z najstarszych form upiększania. Jest to niezwykle popularny zabieg lub część zabiegu kosmetycznego. Ich stosowanie pozwala na zachowanie pięknej i młodej cery przez długi czas. Maski odżywiają i nawilżają głębokie warstwy skóry, dostarczając jej więcej bogatych w wodę i regenerujących składników niż kremy.

Maski rozgrzewające stosuje się do rozmiękczania cer tłustych, zanieczyszczonych i trudnych do oczyszczenia oraz przed zabiegiem oczyszczania skóry dla każdego rodzaju cery. Maski te przygotowują skórę do uwolnienia z zanieczyszczeń i pozostałości makijażu, rozpulchniają oraz przygotowują do działania pozostałych masek. Maski rozgrzewające odżywiają skórę, działają aseptycznie, leczniczo oraz poprawiają ukrwienie.

Kataplazma, czyli ziołówka, jak sama nazwa wskazuje, bazuje na ziołach, które mają działanie śluzorodne, np. siemię lniane, płatki owsiane, otręby pszenne, lipa, len, korzeń prawoślazu. W zależności od tego, na jaki rodzaj cery będzie maska stosowana, można do niej dodać zioła o działaniu: przeciwzapalnym (rumianek), bakteriobójczym, przeciwłojotokowym (nostrzyk, bez), bakteriostatycznym, ściągającym (rozmaryn, szałwia) lub pobudzającym (mięta). Dzięki dodatkowi skrobi, żółtka jaja kurzego, mleka w proszku czy miodu maska będzie miała także działanie pojędrniająco-odżywcze.

Maska parafinowa stosowana jest do pielęgnacji cery zanieczyszczonej i tłustej, w celu rozpulchnienia i rozszerzenia porów skóry oraz usunięcia skórnych wydzielin. Maska parafinowa ma również działanie odżywcze, pojędrniające i nawilżające.

Maska samogrzejąca z błota morskiego ma zastosowanie przed zabiegiem czyszczenia cer tłustych. Rozgrzewa, działa dotleniająco, relaksująco, a stosowana na kark i plecy pobudza energię życiową.

Naturalna maska rozgrzewająca torfowa zawiera naturalny humolit z dużą zawartością ciał humusowych. W swym składzie ma substancje organiczne: celulozę, pektyny, białka, woski, żywice, cukry, nieco tłuszczów, fitohormony, garbniki, jak również nieorganiczne: wapń, magnez, krzemionkę oraz olejki lotne i wodę. Humolity, dzięki swej zdolności wiązania wody, właściwościom sorpcyjnym, a co najważniejsze – zatrzymywania ciepła, są wykorzystywane w lecznictwie. Dzięki małemu przewodnictwu oraz dużej pojemności cieplnej pozwalają na uzyskanie przedłużonego efektu termicznego. Znakomity rezultat otrzymuje się, stosując humolit pod maskę termiczną lub maskę wypełnioną octanem sodu, przy cerach trądzikowych, młodych i łojotokowych.

Maski ściągające są stosowane w celu zamknięcia porów po zabiegu oczyszczania skóry twarzy. Maski za zawierają kredę, węglan magnezu, tlenek cynku, kaolin itp. Wzbogaca się je poprzez rozprowadzenie w różnego rodzaju naparach ziołowych lub nalewkach. Kompozycja użytych ziół zależy od rodzaju cery i zamierzonego efektu.

Właściwości masek nawilżających to niewątpliwie poprawa stanu skóry, likwidowanie uczucia ściągania, zmiękczenie i uelastycznienie naskórka, spłycenie zmarszczek, nawilżenie skóry. Produkuje się maski nawilżające dwojakiego rodzaju: do stosowania samodzielnego w domu lub do użytku w gabinetach kosmetycznych. Pierwsze z nich stosowane są zazwyczaj od dwóch do trzech razy w tygodniu na skórę szorstką, przesuszoną i odwodnioną, natomiast drugie, ponieważ mają działanie głębsze – dwa razy w miesiącu, najczęściej po zabiegach fotoodmładzania czy mezoterapiach mikroigłowych. Celem ich zastosowania jest likwidacja powstałych podrażnień oraz umożliwienie głębszego wniknięcia substancji aktywnych, np. kwasu hialuronowego, pantenolu czy witaminy A.

Bibliografia

  • Adamski Z., Kaszuba A., Dermatologia dla kosmetologów, Copyright by Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2010; Copyright by Z. Adamski, A. Kaszuba i wsp., Poznań 2010, dodruk 2011.
  • Al-Safi Z., McAvery B., Santoro N., The Postmenopausal Woman, MDText.com, Inc.; 2000–2013.
  • Dylewska-Grzelakowska J., Kosmetyka stosowana, WSiP, Warszawa 1999.
  • Gamelin A., Kolagen – elastyczne rusztowanie skóry, „Cabines”, nr 60, 2013.
  • Gamelin A., Świadkowie upływu czasu – szyja i dekolt, „Cabines”, nr 60, 2013.
  • Jaroszewska B., Kosmetologia, Wydawnictwo ATENA, Warszawa 2008.
  • Kaniewska M., Kosmetologia. Podstawy, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2011, wyd. II (2013).
  • Kuszkowska K., Łukasiewicz B., Współczesna kosmetologia i nowoczesne urządzenia, Wydawnictwo ATENA.
  • Lewko J., Jankowiak B., Pielęgnowanie skóry starczej, [w:] Dermatologia i wenerologia dla pielęgniarek, E. Krajewska-Kułak (red.), Wydawnictwo Czelej, Lublin 2006, s. 280–285.
  • Martini M., Kosmetologia i farmakologia skóry, red. nauk. wyd. polskiego prof. dr hab. n. med. Waldemar Placek, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2007.
  • Mierzejewski J., Elementy dermatologii kosmetycznej, Politechnika Radomska, Radom 2007.
  • Noszczyk M., Kosmetologia pielęgnacyjna i lekarska, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2010.
  • Ramos-e-Silva M, Celem LR, Ramos-e-Silva S et all, Anti-agingcosmetics: facts and controversies. Clin Dermatol. 2013 Nov-Dec; 31(6):750-8.
  • Rinnerthaler M, Bischof J, Streubel MK et all. Oxidative Stress in Aging Human Skin. Biomolecules. 2015 Apr 21; 5(2):545-589.
  • Sando R., Odżywianie anti-age, „Cabines”, nr 60, 2013.
  • Wang HM, Chen CC, Huynh P, Chang JS. Exploring the potential of using algae in cosmetics. Bioresour Technol. 2015 May; 184:355-362.
  • Wojtaczak M., Lasery w dermatologii i medycynie estetycznej (cz. II), „Medycyna Estetyczna i Anty-Aging”, nr 1/2007.

więcej w Cabines nr 71

dr n. med. Robert Kranc
publikacje Cabines 71
do góry | powrót