Peelingi chemiczne

Peelingi głębokie (od ang. peel – złuszczać), których działanie polega na sięgającym skóry właściwej złuszczaniu, są zabiegami wykonywanymi wyłącznie przez specjalistów medycyny estetycznej. Stopień penetracji preparatu, a tym samym głębokość jego działania zależy od wielu czynników: stężenia kwasu, czasu, na jaki go aplikujemy, ilości preparatu w odniesieniu do powierzchni poddanej zabiegowi, współdziałania z innymi preparatami w przypadku zastosowania technik łączonych oraz stanu i rodzaju skóry. Większość kwasów owocowych stosowanych w medycynie estetycznej należy do alfa-hydroksykwasów (AHA).

Kwas glikolowy (glycolic acid) jest najczęściej stosowanym kwasem AHA, występującym w winogronach, trzcinie cukrowej, jabłkach. Jego zaletą jest łatwość penetracji warstwy rogowej dzięki specyficznej budowie cząsteczkowej. Poza złuszczaniem komórek naskórka pobudza odnowę komórkową przez zwiększenie syntezy kolagenu i glikozaminoglikanów. Poprawia nawilżenie naskórka, rozjaśnia i wygładza. Kwas glikolowy działa powierzchownie, dlatego dla uzyskania efektów aplikacje należy powtarzać, dostosowując je do czasu odnowy naskórka. Najczęściej protokoły przewidują 3-8 zabiegów co dwa tygodnie. Im czas aplikacji jest krótszy, tym działanie jest delikatniejsze, dlatego początkowe zabiegi należy wykonywać krócej i mniejszymi stężeniami. Zabiegi gabinetowe należy poprzedzić domową kuracją polegającą na stosowaniu kremów z 5–15-procentowym kwasem glikolowym przez około dwóch tygodni. Kwas glikolowy często występuje w preparatach złożonych, np. z kwasem kojowym, fitowym. Zalecenia do stosowania: odmłodzenie, rewitalizacja, przebarwienia, trądzik pospolity, zaburzenia rogowacenia, blizny.

Kwas migdałowy (mandelic acid) zbudowany jest z większych cząsteczek niż kwas glikolowy. Jego źródłem są migdały, morele i wiśnie. Wykazuje silne właściwości przeciwbakteryjne, ma dużą łatwość przenikania przez skórę i łagodnie złuszcza naskórek. Jest niezastąpiony w leczeniu nasilonego łojotoku i trądziku pospolitego. Zastosowanie stężenia 50% wymaga kuracji przygotowującej preparatami 2-10%. Dużą jego zaletą jest to, że nie powoduje nadwrażliwości na ultrafiolet, dlatego może być wykonywany latem. Stosowany jest samodzielnie i w preparatach złożonych, np. z kwasem pirogronowym. Zalecenia do stosowania: trądzik, łojotok, zaskórniki, fotostarzenie, przebarwienia, u osób z wysokim fototypem.

Kwas mlekowy ma niesymetryczną budowę cząsteczkową, tworząc formy izomeryczne: kwas D-mlekowy, L- -mlekowy oraz formę DL kwasu mlekowego. Naturalnym jego źródłem jest kwaśne mleko, jogurt, jabłka, pomidory. Na skalę przemysłową wytwarzany jest drogą fermentacji cukru przez bakterie Lactobacillus. Obniża pH skóry, normalizuje proces rogowacenia, poprawia strukturę kolagenu. Stosowany jest samodzielnie lub w skojarzeniu z innymi kwasami. Zalecenia do stosowania: nawilżenie, poprawa elastyczności skóry, ujędrnienie, przywrócenie sprężystości przez poprawę jakości kolagenu.

Kwas pirogronowy należy do alfa-ketokwasów, jest chemicznie pokrewny z kwasem mlekowym. Występuje w jabłkach, occie i sfermentowanych owocach. Wykazuje właściwości antybakteryjne, reguluje wydzielanie łoju, działa nawilżająco i rozjaśniająco, stymuluje syntezę kolagenu. Stosowany jest w stężeniach 40-60%. Zalecenia do stosowania: łojotokowe zapalenie skóry, przebarwienia, trądzik pospolity, zaburzenia rogowacenia.

Kwas salicylowy – jest beta-hydroksykwasem o stałej krystalicznej postaci. Występuje w korze wierzbowej, liściach brzozy i malinach. W sposób syntetyczny pozyskiwany jest z fenolu. W stężeniach do 10% działa keratoplastycznie, a powyżej – keratolitycznie. Zwiększa wchłanianie substancji towarzyszących. Działa przeciwbakteryjnie, seboregulująco, spłyca rozszerzone ujścia gruczołów łojowych. Zalecenia do stosowania: zmiany barwnikowe, fotostarzenie, blizny, trądzik pospolity, skóra sucha, poprawa struktury powierzchniowej.