Metody opalania a skóra cz. 1

powrót

Dermatologia

Do lata zostało jeszcze trochę czasu, ale temat sposobów na
złocistą skórę jest aktualny przez cały rok. Opalenizna jest bowiem
ciągle synonimem pięknego, zdrowego wyglądu. Zanim jednak
wybierzemy sposób opalania, warto poznać mechanizmy tego
procesu oraz ewentualne niebezpieczeństwa z nimi związane.
rejuvi cosmetics
Metody opalania a skóra cz. 1

W pierwszej części artykułu powiemy o mechanizmach brązowienia skóry, wpływie słońca na nią, kapitale słonecznym i zakończymy na opalaniu w solarium. W następnym numerze napiszemy o alternatywnych sposobach na opaleniznę.

Mechanizmy brązowienia skóry

  • Melanocyty, które produkują melaninę, znajdują się w warstwie podstawnej naskórka. Mają gwiazdkowaty kształt, a ich cytoplazmiczne wypustki wnikają między keratynocyty. Nie są połączone z sąsiednimi komórkami cementem międzykomórkowym, histologicznie powiązane są z tkanką nerwową.
  • Melanina jest barwnikiem odpowiadającym za kolor włosów i skóry, produkowanym przez melanocyty w melanosomach, małych owalnych organellach o rozmiarach 0,2-0,5 μm.

Opisuje się cztery stadia różnicowania melanosomów. Stadium I i II odpowiadają premelanosomom, czyli organellom nie zawierającym melaniny. Struktura premelanosomów nie jest do końca zdefiniowana. W stadium II natomiast mają już zorganizowane włókniste wypełnienie. Melanina gromadzi się w nich dopiero w III stadium. W ostatnim stadium melaniny jest tak dużo, że struktura wewnętrzna jest niewyraźna. Melanosomy swą pęcherzykowatą budową przypominają liposomy. Wyróżniamy dwa typy pigmentów melaninowych: eumelaninę, która jest ciemna, oraz jaśniejszą feomelaninę. Barwniki te powstają przy udziale przede wszystkim tyrozynazy (enzym). Synteza melaniny kontrolowana jest też przez złożone związki chemiczne, zwłaszcza hormony (alfa-MSH – melano stimuling hormone) oraz pewne prostaglandyny.

Za kolor skóry odpowiada również podskórna sieć naczyń krwionośnych, zwłaszcza w przypadku cer jasnych. Liczba melanocytów zmienia się zależnie od obszaru ciała. Ich gęstość wynosi 2000 /mm2 na twarzy i 1000 /mm2 na pozostałym obszarze ciała. Natomiast liczba ich jest niemal identyczna u wszystkich ras – kaukaskiej, negroidalnej, mongoloidalnej. Różnice w kolorze skóry wynikają z ilości i jakości produkowanego przez melanocyty barwnika. Melanosomy u ras czarnych są większe, mają więcej melaniny i są odizolowane od siebie przez cały cykl dojrzewania. Natomiast u ludzi ras białych melanosomy są połączone w pęcherzyki rozdzielone błoną. Melanocyty ras żółtych zawierają 5 razy więcej melanosomów niż melanocyty ras białych, a ras czarnych – 10 razy więcej.

więcej w Cabines nr 15

Stéphane Astié
publikacje Cabines 15
do góry | powrót