Pigmentacja medyczna

powrót

Medycyna estetyczna

2000 lat temu w starożytnych Chinach powstała metoda trwałego makijażu oparta na technice tatuażu. Azjaci, chcąc zatuszować braki owłosienia, igłą oplecioną jedwabną nitką zamocowaną w bambusowej oprawce wprowadzali naturalne barwniki do skóry. Efektem trwałego wybarwienia imitowano naturalne linie wzrostu brwi i rzęs. Technika ta przekazywana kolejnym pokoleniom w coraz nowocześniejszych formach praktykowana jest do dziś. Obecnie znana jest na całym świecie i wykonywana nie tylko w celach dekoracyjnych, stanowi bowiem ważny element zabiegów z zakresu medycyny estetycznej.
rejuvi cosmetics
Pigmentacja medyczna

Współcześnie technikę makijażu permanentnego, jako sposób upiększania, poprawiania niedoskonałości, korygowania asymetrii oraz kamuflowania wad, zademonstrowano na kongresie medycznym w Nowym Jorku w 1984 roku. Metoda trwałej pigmentacji polega na wprowadzaniu barwnika za pomocą igły w głębsze powierzchnie naskórka, do warstwy jasnej na głębokość ok. 0,8–1,6 mm. Zabieg wykonywany jest techniką manualną bądź aparaturową. Najczęściej stosowana metoda mechaniczna polega na wprowadzaniu pigmentu igłą o automatycznie regulowanej ilości, głębokości nakłuć i synchronizowanym dozowaniu barwnika. Drugi sposób wymaga wykonania nacięć skóry skalpelem złożonym z mikroblaszek, zanurzanym w barwniku. Dobór techniki uzależniony jest od oczekiwanych efektów. Konturowanie i cieniowanie umożliwia zastosowanie aparatury, natomiast imitację naturalnego zarostu – tzw. metoda piórkowa.

Termin „pigmentacja medyczna” obejmuje szereg zastosowań, do głównych wskazań należą:

  • Pigmentacja rekonstrukcyjna brodawki sutkowej wykonywana w następstwie urazów, interwencji chirurgicznej, wad rozwojowych. Wybarwienie otoczki z precyzyjnym doborem koloru i kształtu jest szczególnie istotne (i o wysokim stopniu trudności) przy odtwarzaniu jednej brodawki. Perfekcyjnie wykonany zabieg przywraca podobieństwo obu piersi. Do licznego grona pacjentek należą panie decydujące się na pigmentację istniejącej, zdrowej otoczki sutkowej, kierujące się jedynie walorami estetycznymi. Najczęściej są to zabiegi przyciemnienia lub powiększenia okolenia brodawki. Kształty nie podlegają ogólnemu kanonowi ustalane są indywidualnie, począwszy od koła przez owale po nieregularne aureole. Podobnie dobierane jest wysycenie i kolor barwnika. To pacjent decyduje, czy rysunek ma być w tonacji różowej czy brązowej.
  • Pigmentacja rekonstrukcyjna brwi i rzęs stosowana jest u pacjentów po chemioterapii, oparzeniach, przeszczepach, przy asymetriach wrodzonych i pourazowych oraz w celu zmiany wielkości. Zabieg w okolicy linii brwi wykonywany jest także po operacjach, które zmieniają anatomię twarzy, np. po liftingu czoła. Celem tego zabiegu jest optyczne przywrócenie regularnego rysunku brwi i konturu powieki w linii rzęs. Aby korektę wykonać prawidłowo, niezbędna jest znajomość proporcji i kształtu twarzy. Zakres rekonstrukcji może być całkowity, przy braku owłosienia, lub częściowy – przy konieczności uzupełnienia ubytków lub potrzebie zagęszczenia. W przypadku pacjentów po chemioterapii istotny jest czas od zakończenia leczenia. Zalecany jest okres, w którym liczba leukocytów we krwi osiąga odpowiednią ilość (minimum 2000–3000 /mm3). Coraz więcej osób decyduje się na pigmentację przed planowaną chemioterapią, co ułatwia przejście trudnego etapu leczenia. Lepszy wygląd poprawia samopoczucie, co skraca czas rekonwalescencji.
  • Pigmentacja rekonstrukcyjna skóry owłosionej głowy skierowana jest do osób po zabiegach chirurgicznych, przeszczepach skóry i włosów, ze schorzeniami dermatologicznymi, którym towarzyszy wypadanie włosów, np. męskiemu łysieniu androgenowemu, łysieniu rozlanemu u kobiet, łysieniu plackowatemu oraz po leczeniu onkologicznym. Dzięki pigmentacji imitującej włoski można uzyskać na skórze głowy naturalny, delikatny efekt owłosienia. W tę okolicę barwnik należy wprowadzać jednolicie ze szczególną uwagą na granicę owłosienia. Aby efekt był naturalny, pigmentację należy zaczynać centymetr za naturalną linią owłosienia w jego głąb.
  • Pigmentacja rekonstrukcyjna czerwieni wargowej wykonywana jest w celu zniesienia asymetrii ust, po zabiegach chirurgicznych, przy ubytkach, bliznach, u pacjentów z rozszczepem górnej wargi, w przypadkach odbarwień i przebarwień, które mogą pojawiać się np. po przebytej opryszczce. Możliwości barwienia tej okolicy jest wiele, przez jednolite walory po ich łączenie nawet w zakresie różnych kolorów. Techniki to cieniowanie, konturowanie, wypełnianie. Naturalność odtwarzanych ust można uzyskać, uzupełniając pigmentację wolumetrią polegającą na nadaniu odpowiedniego kształtu warg przez podanie wypełniacza. Efekty są zaskakujące, zniwelowanie niedoskonałości estetycznych w znacznym stopniu poprawia samopoczucie pacjentów.

więcej w Cabines nr 63

mgr Katarzyna Rembelska
publikacje Cabines 63
do góry | powrót