Higiena skodyfikowana

powrót

Prawo

17 maja 2004 roku weszło w życie Rozporządzenie Ministra Zdrowia (z 17 lutego 2004 r., DzU 04.31.273) w sprawie szczegółowych wymagań sanitarnych, jakim powinny odpowiadać zakłady fryzjerskie, kosmetyczne, tatuażu i odnowy biologicznej. Można powiedzieć - nareszcie! Dotychczas bowiem kwestie te regulowane były doraźnymi zaleceniami sanepidu oraz ministra zdrowia. Podstawą do opracowania ww. zarządzenia był art. 13 ust. 2 ustawy z 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach.
rejuvi cosmetics

Trzeba przyznać, że większość zapisów to niejako odzwierciedlenie istniejącego już status quo. Z przestrzeganiem higieny w salonach kosmetycznych nigdy problemu nie było. Dobrze jednak, że kwestie te zostały ostatecznie skodyfikowane. I warto się z nimi zapoznać.

Oto krótka prezentacja niektórych zapisów rozporządzenia:

W §2 zdefiniowano podstawowe terminy wiążące się z prowadzeniem działalności (narzędzia, preparaty kosmetyczne, urządzenia). Rozgraniczono również cztery główne typy zakładów - fryzjerskie, kosmetyczne, odnowy biologicznej i tatuażu. Najobszerniejszą kategorią są zakłady odnowy biologicznej: zakłady świadczące usługi w zakresie regeneracji ciała poprzez ćwiczenia fizyczne, naświetlanie, opalanie, masaż, oddziaływanie suchym lub wilgotnym, gorącym powietrzem oraz zabiegi relaksujące. Zakłady kosmetyczne to wg ministra zdrowia zakłady świadczące usługi w zakresie regeneracji, pielęgnacji i upiększania ciała.

W §3 zdefiniowano wymogi dotyczące lokalizacji i urządzenia poszczególnych zakładów - znalazły się tu zapisy dotyczące kanalizacji, doprowadzenia wody, gromadzenia odpadów itp. §4 dotyczy sprzedaży w salonie kosmetyków oraz oferowania napojów.

W §9 znajdujemy następujący zapis: Niedopuszczalne jest: 1) palenie w zakładzie wyrobów tytoniowych poza miejscami wyraźnie wyodrębnionymi w tym celu; 2) wprowadzanie zwierząt do zakładu.

§§11 i 12 dotyczą przechowywania, utrzymywania w czystości (mycia, dezynfekcji i sterylizacji) i używania wszelkich narzędzi służących do wykonywania zabiegów. Najbardziej rygorystyczne zapisy dotyczą narzędzi, których użycie powoduje naruszenie ciągłości tkanek. §13 dotyczy sposobów używania i przechowywania preparatów kosmetycznych.

Tematyka postępowania z odpadami została poruszona w §17. Ust. 4 mówi: Zużyte materiały, które mogły ulec zanieczyszczeniu krwią lub wydzielinami, gromadzi się w oznakowanych, przeznaczonych do tego celu pojemnikach lub w workach foliowych.

Stanowisko do wykonywania pedicure (§21) powinno mieć powierzchnię co najmniej 6 m2, być odizolowane od innych stanowisk i wyposażone w brodzik (może być przenośny) do moczenia nóg, który myje się i dezynfekuje po każdym użyciu. §25 traktuje m.in. o urządzeniach do opalania oraz stanowiskach do masażu suchego, które umieszcza się w wydzielonym pomieszczeniu lub miejscu osłoniętym ściankami o wysokości co najmniej 2 m. Miejsce to wyposaża się w: zasobnik z ręcznikami jednorazowego użytku; środki dezynfekcyjne; szafkę lub wieszak na odzież. Urządzenia opalające winny być wyposażone w nawiew powietrza i regulację parametrów. Po każdym użyciu dezynfekuje się je, a informację o wykonaniu tej czynności umieszcza się w widocznym miejscu.

publikacje Cabines 4
do góry | powrót